کمردرد یکی از شایع ترین دلایلی است که افراد به پزشک مراجعه می کنند یا روزهای کاری را از دست می دهند. حتی کودکان در سن مدرسه نیز ممکن است کمر درد داشته باشند.
شدت کمر درد می تواند از یک درد مبهم و مداوم تا یک درد ناگهانی، تیز یا تیراندازی متغیر باشد. این می تواند به طور ناگهانی در نتیجه یک تصادف یا با بلند کردن چیزی سنگین شروع شود، یا می تواند در طول زمان با افزایش سن ایجاد شود. ورزش بسیار کم و به دنبال آن یک تمرین شدید نیز می تواند باعث کمردرد شود.
انواع کمردرد
- کمر درد حاد یا کوتاه مدت چند روز تا چند هفته طول می کشد. بیشتر کمر دردها حاد هستند. با خودمراقبتی طی چند روز به خودی خود برطرف می شود و هیچ گونه از دست دادن عملکرد باقی نمی ماند. در برخی موارد چند ماه طول می کشد تا علائم ناپدید شوند.
- کمر درد مزمن به دردی گفته می شود که به مدت 12 هفته یا بیشتر ادامه یابد، حتی پس از درمان آسیب اولیه یا علت زمینه ای کمر درد حاد. حدود 20 درصد از افراد مبتلا به کمر درد حاد در یک سال به کمر درد مزمن با علائم پایدار مبتلا می شوند. حتی اگر درد ادامه یابد، همیشه به این معنا نیست که یک علت زمینه ای جدی از نظر پزشکی وجود دارد یا علتی وجود دارد که به راحتی قابل شناسایی و درمان باشد. در برخی موارد، درمان با موفقیت کمر درد مزمن را تسکین می دهد، اما در موارد دیگر با وجود درمان دارویی و جراحی، درد ادامه می یابد.
چه ساختارهایی پشت را تشکیل می دهند؟
قسمت پایین کمر – جایی که بیشتر کمردرد در آن رخ می دهد – شامل پنج مهره (که L1-L5 نامیده می شود) در ناحیه کمر است که بیشتر وزن بالای بدن را تحمل می کند. فضاهای بین مهره‌ها توسط پدهای لاستیکی گرد به نام دیسک‌های بین مهره‌ای حفظ می‌شود که مانند ضربه‌گیر در سراسر ستون فقرات عمل می‌کنند تا استخوان‌ها را در حین حرکت بدن حفظ کنند. نوارهای بافتی به نام رباط ها مهره ها را در جای خود نگه می دارند و تاندون ها ماهیچه ها را به ستون فقرات متصل می کنند. سی و یک جفت اعصاب ریشه در نخاع دارند و حرکات بدن را کنترل می کنند و سیگنال ها را از بدن به مغز منتقل می کنند.
نواحی دیگر مهره داران عبارتند از: بخش های گردنی (در گردن)، قفسه سینه (بالای پشت) و بخش خاجی و دنبالچه (زیر ناحیه کمر).
درمان کمردرد
کمر درد حاد معمولا خود به خود بهتر می شود. کمردرد حاد معمولا با موارد زیر درمان می شود:
- داروهایی که برای تسکین درد و یا التهاب طراحی شده اند مانند استامینوفن و آسپرین
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن ممکن است بدون نسخه فروخته شوند.
- شل کننده های عضلانی داروهای تجویزی هستند که به صورت کوتاه مدت برای شل کردن عضلات سفت استفاده می شوند
- تسکین درد موضعی مانند کرم‌ها، ژل‌ها، چسب‌ها یا اسپری‌هایی که روی پوست اعمال می‌شوند، اعصاب پوست را تحریک می‌کنند تا احساس گرما یا سردی را برای کاهش احساس درد ایجاد کنند. داروهای موضعی رایج عبارتند از کپسایسین و لیدوکائین.
- گرما و یا یخ ممکن است به کاهش درد، کاهش التهاب و بهبود تحرک برای برخی افراد کمک کند
- کشش ملایم (نه ورزش شدید) بر اساس توصیه پزشک شما
- ورزش، استراحت در بستر و جراحی معمولاً برای کمردرد حاد توصیه نمی شود.
کمردرد مزمن اغلب با رویکرد مراقبت پلکانی درمان می‌شود و از درمان‌های ساده کم‌هزینه به رویکردهای تهاجمی‌تر حرکت می‌کند. درمان های خاص ممکن است به علت شناسایی شده کمردرد بستگی داشته باشد.
- مسکن ها و NSAIDs
- داروهای ضد تشنج – داروهای تجویز شده در درجه اول برای درمان تشنج – ممکن است در درمان افراد مبتلا به سیاتیک مفید باشند.
- داروهای ضد افسردگی مانند سه حلقه‌ای و سروتونین و مهارکننده‌های بازجذب نوراپی نفرین معمولاً برای کمردرد مزمن تجویز می‌شوند (با تجویز پزشک).
- بسته های سرد یا گرم
- از سرگیری فعالیت های عادی در اسرع وقت ممکن است درد را کاهش دهد. استراحت در رختخواب توصیه نمی شود
ورزش‌هایی که عضلات مرکزی یا شکم را تقویت می‌کنند ممکن است به بهبود سریع کمردرد مزمن کمک کنند. همیشه قبل از شروع یک برنامه ورزشی و دریافت لیستی از تمرینات مفید، ابتدا با یک پزشک مشورت کنید. - بیوفیدبک شامل اتصال الکترودها به پوست و استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی است که به افراد امکان می دهد تنفس، تنش عضلانی، ضربان قلب و دمای پوست خود را آگاه و کنترل کنند. افراد پاسخ خود به درد را با استفاده از تکنیک های آرام سازی تنظیم می کنند
- شناخت درمانی شامل استفاده از تکنیک های آرام سازی و مقابله برای کاهش کمردرد است
- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) شامل پوشیدن یک دستگاه باتری‌دار است که الکترودهایی را روی پوست روی ناحیه دردناک قرار می‌دهد که تکانه‌های الکتریکی ایجاد می‌کنند که برای مسدود کردن یا تغییر درک درد طراحی شده‌اند.
- برنامه‌های فیزیوتراپی برای تقویت گروه‌های عضلانی اصلی که از کمر حمایت می‌کنند، تحرک و انعطاف‌پذیری را بهبود می‌بخشند و وضعیت قرارگیری و وضعیت بدنی مناسب را تقویت می‌کنند، اغلب در ترکیب با سایر مداخلات استفاده می‌شوند.
- دستکاری ستون فقرات و تحرک ستون فقرات رویکردهایی هستند که در آن متخصصان فیزیوتراپی از دستان خود برای حرکت، تنظیم، ماساژ یا تحریک ستون فقرات و بافت های اطراف استفاده می کنند.
تزریق ستون فقرات شامل:
- تزریق نقطه ماشه ای می تواند عضلات گره خورده (نقاط ماشه ای) را که ممکن است به کمردرد کمک کند، شل کند. یک تزریق یا یک سری از تزریق یک بی حس کننده موضعی و اغلب یک داروی کورتیکواستروئیدی به نقاط ماشه ای می تواند درد را کاهش دهد یا تسکین دهد.
- تزریق استروئید اپیدورال در ناحیه کمری پشت برای درمان کمردرد و سیاتیک مرتبط با التهاب انجام می شود. تسکین درد همراه با تزریق معمولا موقتی است و تزریق برای استفاده طولانی مدت توصیه نمی شود.
عمل جراحی
هنگامی که سایر درمان ها با شکست مواجه می شوند، ممکن است جراحی برای تسکین درد ناشی از بدتر شدن آسیب عصبی، آسیب های اسکلتی عضلانی جدی یا فشرده سازی عصب در نظر گرفته شود. جراحی های خاص برای شرایط و نشانه های خاص انتخاب می شوند. با این حال، جراحی همیشه موفقیت آمیز نیست. ممکن است ماه ها پس از عمل جراحی طول بکشد تا فرد به طور کامل بهبود یابد و ممکن است انعطاف پذیری دائمی از دست برود.
کلمات مرتبط :
درمان کمردرد با فیزیوتراپی – فیزیوتراپی کمر در اهواز – بهترین مرکز فیزیوتراپی در اهواز