آرتروز شانه چیست؟
شانه از سه استخوان تشکیل شده است: کتف (تیغه شانه)، استخوان بازو و ترقوه. بخشی از کتف که حفره مفصل شانه را تشکیل می دهد گلنوئید نامیده می شود. مفصل گوی و کاسه ای که گلنوئید (کتف) و استخوان بازو مفصل شانه (گلنوهومرال) است. مفصل کوچک دیگری درست بالای شانه به نام مفصل آکرومیوکلاویکولار وجود دارد. این جایی است که استخوان یقه شما به تیغه شانه می رسد. استئوآرتریت می تواند هر یک از این مفاصل را تحت تاثیر قرار دهد.
هنگامی که یک مفصل دچار آرتروز (استئوآرتریت) می شود، برخی از غضروف های پوشاننده سطوح مفصلی می توانند به تدریج زبر شده و نازک شوند، سپس استخوان زیر غضروف با ضخیم‌تر شدن و پهن‌تر شدن واکنش نشان می‌دهد که می‌تواند منجر به درد، تورم و محدودیت حرکت مفصل شود.
بیشتر اوقات هیچ دلیل واضحی برای آرتریت وجود ندارد. این می تواند به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری، به دلیل آسیب، بیماری التهابی مفصلی مانند آرتریت روماتوئید یا مشکل تاندون شانه (روتاتور کاف) ایجاد شود. افراد مبتلا به مشکلات عصبی زمینه ای نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.
آرتروز شانه در سنین زیر 50 سال شایع نیست. می تواند هر مفصلی را درگیر کند اما در مفاصل تحمل کننده وزن مانند لگن یا زانو بیشتر است. شانه سومین مفصل بزرگ شایعی است که تحت تاثیر آرتروز قرار می گیرد.
علائم آرتروز شانه
- علائم اصلی درد و سفتی در اطراف مفصل شانه و بالای بازو است.
- درد ممکن است زمانی که مفصل را حرکت می دهید یا در پایان روز بدتر می شود.
- اگر مدتی نشسته باشید یا صبح ها بعد از خواب ممکن است متوجه شوید که مفاصل شما سفت می شوند. این اغلب زمانی که بلند می شوید و شروع به حرکت می کنید به سرعت بهبود می یابد.
- سفتی در شانه ممکن است منجر به حرکت کمتر شود که می تواند بر فعالیت های عادی روزانه شما تأثیر بگذارد. ممکن است هنگام حرکت متوجه برخی از صداهای رنده یا ترقه شوید. این به عنوان کرپیتوس شناخته می شود.
- این علائم می تواند بسته به فعالیت هایی که انجام داده اید و مدت زمانی که آنها را انجام داده اید متفاوت باشد. علائم همچنین می توانند بدون هیچ دلیل واضحی متفاوت باشند و ممکن است دریابید که فازهایی از درد دارید که چند هفته یا چند ماه طول می‌کشد و سایر دوره‌های زمانی که درد بسیار کم یا بدون درد است.
استئوآرتریت می تواند به مرور زمان در شانه ایجاد شود، اما ممکن است علائمی نداشته باشید. هیچ درمانی برای آرتروز وجود ندارد. این یک بیماری طولانی مدت است اما این بدان معنا نیست که هیچ کاری نمی توان برای کمک به علائم انجام داد.
دلایل و عوامل خطر
دلایل مختلفی وجود دارد که می تواند باعث شود که فردی به آرتروز شانه مبتلا شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سن: بعد از 60 سالگی احتمال فرسودگی و تخریب طبیعی مفاصل ما بیشتر است
- جنسیت: استئوآرتریت به طور کلی در زنان شایع تر است
- سابقه آسیب: هر گونه دررفتگی یا شکستگی قبلی شانه (استخوان شکسته) در نزدیکی مفصل
- شغل: کسانی که از نظر جسمی مشاغل سخت تری داشته اند، مانند کسانی که در ساخت و ساز کار می کنند
- ورزش: کسانی که در ورزش های تکراری مانند تنیس شرکت کرده‌اند نیز ممکن است بیشتر دچار فرسودگی شوند.
درمان آرتروز شانه
در حالی که ممکن است در مورد ورزش کردن و بدتر شدن آرتروز شانه خود نگران باشید، مهم است که مفصل را در حرکت نگه دارید. استراحت بیش از حد می تواند منجر به سفتی شود. ورزش همچنین به حفظ وضعیت کارکرد ماهیچه های اطراف شانه و حمایت از شانه کمک می کند.
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی مهم ترین و موثرترین روش درمان آرتروز شانه و تسکین علائم بیمار هستند. متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی پویش در اهواز خدمات تخصصی فیزیوتراپی شانه را برای کمک به بهبود مبتلایان به آرتروز شانه ارائه می دهند.
استفاده از داروهای ضددرد و ضدالتهابی ، سرما و گرما درمانی نیز از راهکارهای تسکین علائم این عارضه التهابی مزمن هستند.