آرتروز که با نام استئوآرتریت نیز شناخته می شود شایع ترین شکل آرتریت است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که غضروف محافظ انتهای استخوان‌ها به مرور زمان از بین برود.

اگرچه استئوآرتریت می تواند به هر مفصلی آسیب برساند، اما این اختلال بیشتر مفاصل دست، زانو، لگن و ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد.

علائم استئوآرتریت معمولا قابل مدیریت است، اگرچه آسیب به مفاصل چبران پذیر نیست. فعال ماندن، حفظ وزن مناسب و دریافت درمان های خاص ممکن است پیشرفت بیماری را کند کرده و به بهبود درد و عملکرد مفاصل کمک کند.

علائم آرتروز

علائم اغلب به تدریج ایجاد می شود و با گذشت زمان بدتر می شود. شایع ترین علائم عبارتند از :

• درد مفاصل آسیب دیده ممکن است در حین یا بعد از حرکت آسیب ببینند.
• سفتی، سختی. سفتی مفاصل ممکن است در هنگام بیدار شدن از خواب یا پس از غیرفعال بودن بیشتر قابل توجه باشد.
• حساسیت. ممکن است زمانی که مفصل شما فشار ملایمی به آن یا نزدیک آن وارد می‌کنید حساس شود.
• از دست دادن انعطاف پذیری ممکن است نتوانید مفصل خود را در دامنه کامل حرکت آن حرکت دهید.
• خارهای استخوانی این تکه‌های اضافی استخوان، که شبیه توده‌های سخت هستند، می‌توانند در اطراف مفصل آسیب‌دیده ایجاد شوند.
• تورم. این ممکن است ناشی از التهاب بافت نرم اطراف مفصل باشد.

دلایل و عوامل خطر

آرتروز زمانی اتفاق می افتد که غضروفی که انتهای استخوان های مفاصل را می پوشاند به تدریج تحلیل می رود. غضروف بافتی سفت و لغزنده است که حرکت مفصل تقریباً بدون اصطکاک را امکان پذیر می کند.

در نهایت، اگر غضروف به طور کامل فرسوده شود، استخوان روی استخوان ساییده می شود.

استئوآرتریت اغلب به عنوان یک بیماری ساییدگی شناخته شده است. اما علاوه بر تجزیه غضروف، آرتروز کل مفصل را تحت تأثیر قرار می دهد. باعث تغییراتی در استخوان و زوال بافت های همبند می شود که مفصل را کنار هم نگه می دارد و ماهیچه را به استخوان متصل می کند. همچنین باعث التهاب پوشش مفصلی می شود.

عوامل خطر

عواملی که می توانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند عبارتند از:

• افزایش سن. خطر ابتلا به این عارضه مفصلی با افزایش سن افزایش می یابد.
• رابطه ی جنسی. زنان بیشتر در معرض ابتلا به استئوآرتریت هستند، اگرچه دلیل آن مشخص نیست.
• چاقی. حمل وزن اضافی بدن از طرق مختلف به آرتروز کمک می کند و هر چه وزن شما بیشتر باشد، خطر ابتلا به آن بیشتر می شود. افزایش وزن به مفاصل تحمل کننده وزن، مانند لگن و زانو، استرس اضافه می کند. همچنین، بافت چربی پروتئین هایی تولید می کند که می تواند باعث التهاب مضر در مفاصل و اطراف آن شود.
• آسیب های مفصلی. صدمات، مانند آسیب هایی که هنگام ورزش یا تصادف رخ می دهد، می تواند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد. حتی صدماتی که سال‌ها پیش رخ داده و به ظاهر بهبود یافته‌اند، می‌توانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند.
• فشار مکرر روی مفصل. اگر شغل شما یا ورزشی که انجام می‌دهید استرس مکرری بر مفصل وارد می‌کند، آن مفصل ممکن است در نهایت به آرتروز مبتلا شود.
• ژنتیک برخی از افراد تمایل به ابتلا به آرتروز را به ارث می برند.
• بدشکلی های استخوانی برخی از افراد با مفاصل ناقص یا غضروف معیوب به دنیا می آیند.
• بیماری های متابولیک خاص اینها شامل دیابت و وضعیتی است که در آن بدن شما آهن زیادی دارد (هموکروماتوز).

روشهای درمان

اگرچه آرتروز درمان قطعی ندارد ، اما درمان ها می توانند درد را کاهش دهند و به حرکت بهتر کمک کنند.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم که در دوزهای توصیه شده مصرف می شوند، معمولاً درد استئوآرتریت را تسکین می دهند. 

درمان آرتروز با فیزیوتراپی

یک فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای تقویت عضلات اطراف مفصل، افزایش انعطاف پذیری و کاهش درد به شما نشان دهد. ورزش ملایم منظم که به تنهایی انجام می دهید، مانند شنا یا پیاده روی، می تواند به همان اندازه موثر باشد.

تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS). این از یک جریان الکتریکی با ولتاژ پایین برای تسکین درد استفاده می کند. این تسکین کوتاه مدت برای برخی از افراد مبتلا به آرتروز زانو و لگن فراهم می کند که توسط متخصص فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرد.

جراحی و روش های دیگر

• تزریق کورتیکواستروئید به مفصل ممکن است درد را برای چند هفته تسکین دهد. پزشک ناحیه اطراف مفصل شما را بی حس می کند، سپس یک سوزن را در فضای داخل مفصل شما قرار می دهد و دارو را تزریق می کند. تعداد تزریق‌های کورتیزون که می‌توانید هر سال دریافت کنید، معمولاً به سه یا چهار تزریق محدود می‌شود، زیرا این دارو می‌تواند به مرور زمان آسیب مفاصل را بدتر کند.
• تزریق اسید هیالورونیک ممکن است با ایجاد بالشتک در زانوی شما درد را تسکین دهد، اگرچه برخی تحقیقات نشان می دهد که این تزریق ها تسکین بیشتری نسبت به دارونما ندارند. اسید هیالورونیک شبیه به جزئی است که به طور معمول در مایع مفصلی شما یافت می شود.
• تراز مجدد استخوان ها اگر آرتروز یک طرف زانوی شما را بیشتر از طرف دیگر آسیب دیده باشد، استئوتومی ممکن است مفید باشد. در استئوتومی زانو، جراح استخوان را در بالا یا زیر زانو برش می‌دهد و سپس یک قطعه استخوان را برمی‌دارد یا به آن اضافه می‌کند. این کار وزن بدن شما را از قسمت فرسوده زانوی شما دور می کند.
• تعویض مفصل. در جراحی تعویض مفصل، جراح سطوح آسیب دیده مفصل شما را برمی دارد و با قطعات پلاستیکی و فلزی جایگزین می کند. خطرات جراحی شامل عفونت و لخته شدن خون است. مفاصل مصنوعی ممکن است فرسوده یا شل شوند و در نهایت ممکن است نیاز به تعویض داشته باشند.

متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی پویش در اهواز خدمات تخصصی فیزیوتراپی را بر اساس متدهای روز دنیا ارائه می دهند.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی در اهواز – لیزر درمانی در اهواز – شاک ویو تراپی در اهواز – بهترین مرکز فیزیوتراپی اهواز